Kwiecień-plecień co przeplata... i taki właśnie był w tym roku przynosząc raz ciepłe, a raz zimne dni. Teraz pogoda jest całkiem ładna, wręcz letnia, ale jak się okazało w pracy mam piekielnie zimno, do tego stopnia, że nadal za kapcie służą mi moje Emu (best gift ever) i dodatkowo siedzę opatulona w gruby sweter. Na szczęście zabytkowy kominek okazał się sprawny i teraz codziennie dogrzewam się przy wesołych trzaskach palonego drewna. Nic tylko piec pianki.

Oprócz zmiennych temperatur miesiąc ten przyniósł mi 15 tomików mang: Dengeki Daisy 5-8, One Piece 32, Ścieżki Młodości 8, Pandora Hearts 16, Jak zostałam Bóstwem!? 1, Bezsenne Noce 2, Przyjaciółki, Silver Spoon 9, Deadman Wonderland 6, Hiroki Endo - krótkie historie, Emma 8, Mushishi 1 i dwie książki: Na skraju jutra oraz Dzienniki japońskie.

Na pierwszy ogień idzie shoujo od Waneko o kwiecistym tytule Dengeki Daisy. Na Gildii tomiki były w promocji, więc postanowiłam trochę uzupełnić kolekcję. Dużo serii kupuję tak na "raty", zwłaszcza, że gdzieś w połowie zbierania zapominam o ich istnieniu, a że moja mangowa kolekcja jest rozdzielona (połowa w domu rodzinnym, połowa u mnie w mieszkaniu i wszystko w kartonach) często nie jestem w stanie stwierdzić jakie tomy już mam, a których mi brakuje. Mam nadzieję, że to się w końcu zmieni, jest już plan na spory regał i liczę, że już niedługo mangi będą miały gdzie stać.

Dziewiąty Silver Spoona rzuca więcej światła na relację Hachikena z rodzicami, a w szczególności z ojcem. Dalej nie mam pojęcia czemu jest takim bucem, ale liczę, że kiedyś w końcu poznamy jego motywy. Ostatnie rozdziały wychodzą poza to co można było zobaczyć w anime, więc teraz papierową wersję powinno czytać się z większą ciekawością.

Przyjaciółki to kolejna jednotomówka od Waneko. Pierwsze wrażenie było absolutnie pozytywne, kreska bardzo mi się podoba, jest taka szkicowa i jakby "płynna". Co do samej fabuły mam mieszane uczucia, nie do końca przekonuje mnie taka relacja pomiędzy dziewczynami. Postaram się jeszcze coś osobnego skrobnąć o tym tytule.

Nowa Pandora Hearts ze świetną okładką z "sami-wiecie-kim" kusi aby zagłębić się w lekturze. Zwłaszcza po ostatnich sensacjach nie mogę się doczekać aby zobaczyć wydarzy się dalej.

Drugi tom Bezsennych Nocy, na przekór tytułowi, okazał się świetnym czytadłem przed snem. Bardzo podoba mi się kolorystyka obwoluty, a i środek okazał się satysfakcjonujący za sprawą wprowadzenia nowej postaci - demona Verde, który jest po prostu słodki. Dostaliśmy również kilka uroczych scen z głównymi bohaterami i smaczek uchylający nam nieco tajemnicy prawdziwego wyglądu Endo.

Deadman Wonderland w końcu wkroczył w moment, w którym historia poszła dalej niż to co mogliśmy zobaczyć w anime. Przeglądając pobieżnie tomik, widzę, że czeka mnie sporo akcji. Informacje o Dedmanach ujrzały światło dzienne, opinia publiczna jest poruszona. Naczelnik postanawia "wyprodukować" sztucznych użytkowników Gałęzi grzechu o przerażającej mocy. Dodatkowo na scenę wkracza Przedrzeźniacz.

Czy tylko mnie Ścieżki Młodości zaczynają powoli irytować? Ona chce, on nie chce, on chce, ona nie chce i tak w kółko. Do tego Touma wykonał swój ruch i zgaduję, że Futaba, nic do niego nie czując, zlituje się nad nim i będą parą -.- Trochę za bardzo stereotypowo się zaczęło robić. W ósemce na końcu pojawił się krótki one-shot pt. Skądś znam jego twarz, który szczerze powiedziawszy był bardzo średni, z typowym motywem ona szara, niewyróżniająca się myszka, on najpopularniejszy chłopak w klasie.

Kolejna Mega Manga trafiła w moje ręce, tym razem jest to coś innego niż Junju Ito i klasyka shoujo. Hiroki Endo znany jest polskiemu czytelnikowi z serii Eden, wydanej lata temu przez Egmont. Niestety, gdy tytuł ten ukazywał się na naszym rynku zupełnie nie byłam nim zainteresowana, a teraz, gdy mam wielką chęć na niego, zebranie wszystkich tomików graniczy z cudem, a szkoda, bo słyszałam, że manga jest świetna. Zobaczymy jak będzie się prezentować ten zbiór krótkich historii, po szybkim przeglądzie mogę tylko napisać, że kreska jest oldschoolowa.
Od JPFa mam jeszcze 32 One Piece'a, w którym to żegnamy się w końcu z Enelem. Minusem jest początek mini arcu z Foxym, ale kto by się tym przejmował jak zaraz Water 7.

Przez wielu długo wyczekiwane Mushishi, budzi sporo kontrowersji związanych z tłumaczeniem. Ja jeszcze swojego tomiku nie czytałam, ale wrażenia wizualne są raczej pozytywne, ładny druk i kolorowe strony oraz ciekawa faktura okładki (przypominająca zdjęcie na płótnie). Żeby tylko przy lekturze czar nie prysł.

Główny wątek Emmy zakończył się w poprzednim tomie, dlatego byłam bardzo ciekawa o czym i o kim będą kolejne. Ósemka to 4 cztery różne historie, które skupiają się na postaciach Kelly, Eleanor i Tashy (w przedostatniej występują różni bohaterowie). Najbardziej przypadły mi do gustu dwie pierwsze, zwłaszcza ta z panienką Cambell, której los nie potraktował zbyt łaskawie. Oprócz Moniki, dane nam było poznać jeszcze jedną, najstarszą z sióstr, którą od razu polubiłam pomimo specyficznego charakteru. Zagadką okazała się para na okładce, za nic nie mogłam sobie przypomnieć takich postaci w fabule, ale po przeczytaniu wszystko stało się jasne.

Jak zostałam Bóstwem!? to długo wyczekiwana (przeze mnie) nowość od Studia JG. Okładka nie wygląda źle, ale liczyłam na coś bardziej eleganckiego jak w wersji niemieckiej (klik), boli również brak kolorowych stron (czy to zmowa polskich wydawców, bo z tego co kojarzę żadne szojki ich nie mają). Za to tłumaczenie jest ok i wszystkie krzaczory wyczyszczone.

Na koniec książki. Dzienniki japońskie kupiłam spontanicznie, z opisu przypominały mi trochę Bezsenność w Tokio Bruczkowskiego. Na razie kończę Metro 2033, ale mąż mówi, że pozycja ciekawa.
Nie miałam w planach nowelki Na skraju jutra, jednakże była ona przeceniona w Biedronce (25 zł), więc grzechem byłoby nie brać. Książka może wybitna nie była, ale nieźle uzupełniała mangę i była świetnym kompanem podczas jazdy autobusem do pracy. Jedynie okładka pozostawia wiele do życzenia (nienawidzę tych filmowych) i zwykły czytelnik, nie znający tematu, musiał być trochę zdezorientowany porównując bohaterów z okładki z tym co można o nich wyczytać w książce i zobaczyć na ilustracjach w środku (Cruise'a można by jeszcze od biedy utożsamić z Keijim, ale wysoka, wysportowana i blondaśna Rita to nieporozumienie).

------------------------------------------------------------------------

PS1: Od jakiegoś czasu można mnie spotkać na innych mediach społecznościowych, może nie ma tam na razie za dużo treści, a na Instagramie fotki robione są ziemniakiem, ale jeśli kogoś to interesuje to zapraszam. Ikonki prowadzące do nich znajdują się w menu po prawej stronie

PS2: Dochodzą mnie słuchy, że niektórym szablon bloga nie wyświetla się prawidłowo. U mnie wygląda to ok, ale jeśli są jakieś problemy (np. polskie znaki pisane innym fontem, błędy z menu) to dajcie znać, coś się wtedy pomyśli.

---

---

---

• Poprzedni wpis
• Następny wpis