Mały zastój zrobił się na blogu. Ostatnio dorwałam dodatkową fuchę i cały mój wolny czas po pracy, musiałam przeznaczyć na robienie zaproszeń ślubnych. Zabawa była przednia na etapie projektowania, ale potem przyszła część praktyczna: wymierzanie, wycinanie, podklejanie i składanie całego zestawu trochę zajmowało. Doszło do tego, że od takiego dociskania i składania, miałam na rękach zakwasy ;). Dlatego wybaczcie, że ostatnio brak mojej aktywności na Waszych blogach, zaraz lecę to nadrabiać.

Oto co nowego zawitało w styczniu do mojej kolekcji: Jak zostałam Bóstwem 4, Deadman Wonderland 10, Ścieżki Młodości 12, One Piece 37, Monster Petite Panic, Silver Spoon 13, Wzgórze Apolla 3, Berserk 7. Dodatkowo Harry Potter i Kamień Filozoficzny oraz Metro 2035.

Na pierwszy ogień Deadman Wonderland. Bohaterowie opuszczają więzienie i przez pewien czas obserwujemy ich codzienne życie. Sielanka jednak nie trwa długo, koszmar się jeszcze nie skończył. Ganta ma wątpliwości, nie wie jak postąpić, czyli nic nowego. Na koniec mamy trochę szokujących faktów powiązanych z matką głównego bohatera. Przed nami jeszcze 3 tomy.

Przedostatnia część Ścieżek Młodości, równie dobrze mogłaby być ostatnią. Zostają rozwiązane sprawy głównych bohaterów i to dość nagle i szybko, myślałam, że autorka trochę dłużej pociągnie z dramą. Tylko mi trochę nie pasuje taki radosny Kou? Jak zupełnie inna osoba. Trochę dziwna ta zmiana osobowości. Współczuję wiadomo-komu, nie lubiłam tej postaci, ale sposób w jaki była ona traktowana aż do samego końca jest trochę smutny. Zastanawia mnie o czym będzie ostatni tom, może skupi się bardziej na przyjaciołach Futaby, wątek z Shuuko, wciąż jest otwarty, ale szczerze mówiąc, w ogóle mnie nie interesuje.

Trzynasty tom Silver Spoona prawie w całości poświęcony jest zawodom jeździeckim. Autorka dużo miejsca poświęca koniom, ale nie powiedziałabym, żeby to był najmocniejszy i najciekawszy punkt tej mangi, wręcz przeciwnie, zazwyczaj mnie nudzi, czy nawet irytuje przez wzgląd na zupełnie bezpłciową Mikage. W tej części bohaterowie postanawiają znowu upiec pizze, tym razem bardziej eksperymentując ze składnikami , robiąc wariacje z ziemniakami, bekonem i serem. Jak to czytam (oglądam) od razu robię się głodna.
Wow to już 37 One Piece, niedługo mi miejsca na półce zabraknie. Obecnie jestem trochę do tyłu z lekturą, powtarzam anime i właśnie kończę Water 7, więc na razie odkładam mangę na potem. Czytam za to najnowsze rozdziały i arc ze zwierzęcą wyspą jest po prostu genialny, masa fajnych postaci i cały czas jakaś akcja, a news o Sanjim po prostu rozbrajający. Bardzo się cieszę, że Oda dalej potrafi czytelników zaskakiwać i kreować ciekawe, różnorodne światy. Nie mogę się doczekać, aż zobaczę Zou w anime.

Póki co Studio JG wydaje Jak zostałam Bóstwem!? terminowo, trzymam kciuki oby to się nie zmieniło. W tym tomie znowu mamy skok w przeszłość, gdzie możemy podziwiać dzikiego Tomoe oraz Yukiji. Już pisałam wielokrotnie, że bardzo lubię ten motyw w tym tytule, zwłaszcza teraz gdy wychodzą OVA dopowiadające całą historię. Tak btw Studio ostatnio ogłosiło aż 5 nowości, wszystkie mi znane (przynajmniej z tytułu) i zupełnie żadna z nich nie trafiła w moje gusta, co jest bardzo dziwne, bo nie jestem aż tak bardzo wymagająca. Jedynym plusem całej sytuacji jest chyba fakt, że skończy się jojczenie o Fairy Tail. Zastanawiam się, czy znalazły się osoby, które zamówiły na Yatta prenumeratę na wszystkie (dostępne w Japonii) tomy.

O Monster Petite Panic pisałam tu, więc nie będę się rozpisywać. Teraz czekam na jakąś nowość od Dango.
Nowy Berserk ma ponad 200 stron po brzegi wypełnionych ciachaniem łbów. Dowiadujemy się kilku mrocznych sekrecików Gryffitha, a Cacsa coraz bardziej przekonuje się do Gutsa. Zapowiada się nowa seria anime, szkoda, że z taką kijową animacją.

Mój tomik Wzgórza Apolla na zdjęciu wygląda dziwnie, ale to przez to, że nie zdjęłam folii ochronnej. W tym tomie mamy trochę dramy pomiędzy Hrabiątkiem, a Riko, Sentaro opowiada o swoim dzieciństwie, a na koniec nasi bohaterowie wybierają się do Tokio na spotkanie z matką Kaoru. Czy tylko ja uwielbiam, te krótkie, dodatkowe historyjki? One są tak dziwne, że aż interesujące. Tym razem mamy opowieść o dziewczynie, z zakochanym owadem w uchu. Widać, że autorka ma niezłą wyobraźnię. Jestem bardzo niepocieszona z faktu, że JPF nie będzie wydawał nowych joseiów. Serio, tak mało jest w Polsce kobiet czytających mangi? Czy może wiele osób odstraszył tytuł, bo język stylizowany na gwarę okazał się dla nich zbyt trudny do zrozumienia? Serio nie ogarniam, co mogło pójść nie tak.

Wszyscy mają ilustrowanego Harrego Pottera, mam i ja. Grafiki są przepiękne, najbardziej podobają mi się te wykonane tradycyjnymi mediami. Myślałam, że ilustracji będzie tylko kilka, a praktycznie na każdej stronie znalazł się jakiś rysunek, albo ozdobnik. Książka ma twardą oprawę z obwolutą, jest sporych rozmiarów, a na środku znajduje się cienka tasiemka służąca za zakładkę. Mam nadzieję, że inne części Pottera również doczekają się takiego wydania.

Bardzo podobają mi się nowe okładki Metra, szkoda tylko, że poprzednie tomy mam już kupione w starych. Metro 2035 zbiera całkiem niezłe opinie, więc i ja skusiłam się na trzecią odsłonę tego tytułu. Z tego względu zabrałam się za 2034, które przez wielu okrzyknięte zostało jako słabe. Lektura nie jest aż taka zła, fakt Brygadier chodzi i rozwala wszystko co na swej drodze spotyka, ale czyta się bez większych oporów. Za mną już 3/4 książki, zobaczymy jaki czeka mnie finał. Podobają mi się ilustracje w nowym wydaniu Metra, w większości bardziej szkicowe, ale strasznie klimatyczne.

To tyle na dziś, do zobaczenia w kolejnej notce. 

---

---

---

• Poprzedni wpis
• Następny wpis