W tym miesiącu nietypowo, prawie same artbooki. Pewnie już część z Was wie, że udało mi się odwiedzić Japonię. Od kiedy pamiętam było to moje marzenie i w końcu udało mi się je zrealizować.

Od razu założyłam, że jeśli chodzi o zakupy to nie będę się hamować, w końcu taka wycieczka nie zdarza się zbyt często. Jedynym limitem okazała się waga bagażu, gdy już po trzecim dniu walizki zrobiły się niemiłosiernie ciężkie, trzeba było powiedzieć sobie dość. Nie zmienia to jednak faktu, że do domu udało się przywieźć całkiem sporo.  

Z papierowych zakupów nabyłam: 4 mangi (One Piece 77, Sailor Moon Perfect Edition 10, Hana Yori Dango Complete Edition 12, 20), 10 artbooków (Nana 1st Illustrations, Io Sakisaka illustrations, Ayashi no Ceres, Hoshino Lily Ilustration Works, One Piece Color Walk 1, 3, 4, 6, Yoshitaka Amano Maten, Puella Magi Madoka Magica Production Note) i jeden magazyn (Weekly Shonen Jump 26/2015). Nazbierało się też trochę gadgetów, ale dla nich szykuję oddzielną notkę.

Kilka z nich to nówki (m.in. Lily Hoshino i Io Sakisaka), ale większą część udało mi się znaleźć w Book Offach (antykwariatach) gdzie ceny mieściły się w granicach 10-25 zł za sztukę przy standardach, taka np. Madoka była już droższa. Mangi w zależności od wydania, większość po około 100 jenów.

Chciałam dorwać jeszcze kilka artbooków, ale będąc w dwóch Book-Offach, nie udało mi się na nie natrafić. W ogóle wertowanie regałów w poszukiwaniu znanych tytułów było czasochłonnym zajęciem (ale jednocześnie sprawiało sporo frajdy), dlatego, że ciężko było się pokapować po grzbietach w większości z japońskimi napisami, więc każdą książkę trzeba było wysunąć i sprawdzić, czy nie kryje ona jakiegoś skarbu. Jakieś 3/4 to i tak były serie z jakimiś moe dziewczynkami, ale od czasu do czasu trafiały się perełki.

Najbardziej zależało mi, aby przywieźć ze sobą Hana Yori Dango, bo wiem, że u nas nie ma szans na wydanie tak długiej i starej szojki. Już po kilku minutach wiedziałam, że nie będzie to wcale takie proste zadanie. Prawie wszystkie grzbiety mang shoujo są do siebie bardzo podobne, a "krzaczkowy" język nie ułatwia sprawy. W akcie desperacji miałam już zamiar szukać kogoś z obsługi, modląc się w duchu, aby znał angielski, gdy nagle spojrzałam na niewyróżniającą się półkę przy której przystanęłam, a tam grubaśne tomiki z Hana Yori Dango wypisanym (dodatkowo) alfabetem łacińskim. Okazało się, że to jakieś omnibusowe, wypaśne wydanie, z kolorowymi stronami, dodatkami i ładniejszym papierem - słowem, lepiej trafić nie mogłam. Bardzo chciałam kupić wszystkie 20 tomów, ale były one na tyle ciężkie, że zdecydowałam się tylko na 2 ulubione.

Dużo One Pieca w tym zestawieniu, ale to najpopularniejszy tytuł w Japonii i nawet na bezcłówce na lotnisku można było zakupić artbooki z serii. Jeden Color Walk już mam po niemiecku (nr 2), te starsze udało się kupić za grosze. Dodatkowo 77 tom nabyty w spożywczaku (zdziwiło mnie, że japońskie wydanie posiada obwolutę) i Weekly Shonen Jump, który przy obcowaniu i macaniu wygląda jakby miał się rozlecieć.

Tak to się w skrócie przedstawia. O każdej pozycji pewnie się jeszcze rozpiszę w najbliższym czasie, teraz szykuję notkę o gadgetach, a na blogu zagoszczą również inne posty związane z krajem Kwitnącej Wiśni.

---

---

---

• Poprzedni wpis
• Następny wpis