Nadszedł czas na kolejne podsumowanie miesiąca. Jak widzicie na powyższym zdjęciu kwiecień wypadł dość blado jeśli chodzi o ilość, ale za to tytuły nadrabiają jakością. Moją kolekcję zasilił pierwszy Blame! oraz Acony.

Nad Blame! zastanawiałam się sporo czasu, wcześniej wydana Abara nie przypadła mi do gustu, a nie bardzo chciałam się pakować w dłuższą serię. Myślę, że do zamówienia preorderu przekonała mnie limitowana edycja w twardej oprawie, nic na to nie poradzę, że uwielbiam niestandardowe wydania. Pomyślałam, że jeśli mi się nie spodoba, to się po prostu potem sprzeda. Muszę przyznać, że po otwarciu paczki byłam zaskoczona, jaka ta manga jest duża (trochę mniejsza od formatu A4) i ciężka. Trochę się bałam, że może być ciężko z otwieraniem i przewracaniem stron przy czytaniu, ale tom jest szyty, więc nie ma się czego obawiać. Chciałabym Wam napisać moje wrażenia po lekturze, ale jeszcze jestem przed. Blame! ma bardzo mało tekstu, przez co trzeba się bardziej skupić na rysunkach i kontekście, dlatego zasiądę do czytania jak będę miała więcej czasu. Zazwyczaj mangi czytam przed snem, w tym przypadku raczej to nie przejdzie. Wizualnie tytuł prezentuje się znakomicie, twarda oprawa jednak robi swoje. Bardzo podoba mi się design okładki, z przodu mamy bohatera en face, z tyłu widzimy jego plecy. Wzorek z japońskich znaków nadaję fajną teksturę, ale nie dominuje, dzięki czemu cała kompozycja wygląda na przemyślaną i minimalistyczną. W środku druk wygląda porządnie, nie jest to czerń znana z Mega Mang, ale ma odpowiedni poziom, papier jest trochę grubszy niż w standardowych mangach, dzięki czemu nic nie przebija. Na końcu mamy kilka stron dotyczących tłumaczenia, terminologii i fabuły, co na pewno przyda się aby po lekturze ułożyć sobie wszystko w głowie. Do wydania dołączona została zakładka i 2 laminowane karty. To co mnie zaskoczyło to rysunki, kadry są mocno dopieszczone i pełne szczegółów, ale postaci, a zwłaszcza ich twarze wyglądają bardzo dziwnie, czasami nieproporcjonalnie. Dość mocno kontrastują się one z tłami, nieco psując odbiór.

Drugą nowością jest Acony - primaaprilisowa jednotomówka 3 w 1 od Waneko, która okazała się nie być żartem. Twórczość Kei Toume znana jest polskiemu czytelnikowi z Lamentu Jagnięcia wydawanego przez Ringo Ame. Mi przede wszystkim podoba się kreska autorki, bardzo graficzna i trochę oldskulowa i jestem wręcz zakochana w jej kolorowych, malarskich ilustracjach. Do zakupu przyczynił się właśnie plakat z piękną ilustracją. 3 tomiki zostały upchnięte w jeden, opasły, 500 stronicowy tom i pomimo takiej grubości, przegląda się go lekko i bez kłopotów. Zaskoczyła mnie ilość kolorowych stron, jest ich aż 30, więc możemy się napatrzeć na kolorową Acony w różnych sytuacjach. I w tym przypadku nie udało mi się przeczytać całej historii, za mną dopiero pierwszy rozdział, ale już teraz wiem, że manga będzie utrzymana w luźniejszym klimacie niż Lament.  

Żeby notka nie była taka krótka, wspomnę jeszcze o jednym moim zakupie, który jakby nie patrzeć również powiązany jest z mangą i anime. Będąc ostatnio w Empiku natknęłam się na kubki z Muminków i pomimo tego, że były bardzo ładne, a serię darzę olbrzymim sentymentem (można powiedzieć, że to pierwsze anime jakie się obejrzało w dzieciństwie), to cena nie zachęcała do zakupów. Gdy jednak mój wzrok padł na czarny kubek z Buką i Hatifnatami nie wahałam się długo. Oglądając Muminki, postaci te zawsze wzbudzały we mnie sporo emocji i pewnie dlatego tak zapadły mi w pamięć. Obecnie marzę o takiej lampie, ale na razie jest ona nie na moją kieszeń.

---

---

---

• Poprzedni wpis
• Następny wpis