Ale mamy kapryśne lato w tym roku. U mnie już drugi dzień leje, ulice zalane i jest spore ryzyko powodzi. Na szczęście przez większość urlopu pogoda dopisała. Trochę pokoncertowałam, wróciłam na Mazury i odwiedziłam Warszawę. Spotkałam się z długo niewidzianymi znajomymi i spędziłam dużo czasu z rodzeństwem. Szkoda, że wolne już mi się kończy. Skupmy się jednak na meritum posta, czyli mangowym podsumowaniu. Tym razem obejmuje ono dwa miesiące.

Tak naprawdę większość stosiku przyszła w czerwcu, w lipcu nie robiłam większego zamówienia. Skorzystałam z promocji na bonito (albo na arosie już nie pamiętam), dlatego dominują tomiki od wydawnictwa Waneko (Horomiya 10, Requiem Króla Róż 7, Nasz Cud 1, Kuro 1, Bakuman 6-7). Dodatkowo przyszła mi paczka z Japonii z resztą Hana Yori Dango (1-8) i preorder Blamea (numerek 4). Na deser doszły dwa komiksy z serii Saga (4-5).

Na początek kilka słów o Hana Yori Dango. Będąc w Japonii kupiłam w Book Offie komplet, połowę przywiozłam w walizce, a drugą część wysłałam pocztą. To było chyba jedyne rozwiązanie bo tomy w tym wydaniu są ciężkie. Będąc na poczcie wybrałam przesyłkę drogą wodną, bo była najtańsza (chociaż pani na poczcie proponowała lotniczą i dopiero jak powiedzieliśmy jej, że zależy nam przede wszystkim na cenie, przyniosła nam odpowiednią ulotkę). Taka przesyłka idzie około 1-3 miesiące. Ja swoją dostałam po 2 miesiącach. O samym wydaniu napiszę jeszcze oddzielną notkę.

Nadrabiam Bakumana, wzięłam od razu 2 tomy. Saiko przepracowuje się i trafia do szpitala, przez co przyszłość ich serii staje pod znakiem zapytania. Bardzo podobały mi się wątki gdy wszyscy mangacy zjednoczyli się w sprawie swojego kolegi. Cieszę się, że autor nie robi z głównych postaci super bohaterów, którym zawsze się udaje i jedną serią trafiają na szczyt. Czasami jest lepiej, a czasami gorzej, jak to w życiu. W 7 części fabuła skupia się na relacji artystów z edytorem. Czy edytor zawsze ma rację? Czy ocenia prace obiektywnie, czy kieruje się własnym gustem? Bohaterowie będą mieli ciężki orzech do zgryzienia. Bardzo ciekawe było pokazanie wymyślania i tworzenia nowej mangi w zupełnie innym gatunku. Bakuman to kawał dobrej i zarazem bardzo inspirującej lektury.

Horimiyę nadal czyta się bardzo przyjemnie. Pomimo tego, że historia opiera się na humorystycznych scenkach, nie brak tu poważniejszych nut. Tym razem sporo miejsca poświęcono okładkowej parze Sengoku i Remi. Dowiemy się jak się poznali i zaczęli się spotykać (swoją drogą niezwykle urocza historia) oraz poznamy ojca Sengoku. A co najlepsze wróciły bonusowe rozdziały z Miaumurą! Nic tylko czytać.

Była promocja to na spróbowanie dorzuciłam do koszyka pierwszy tom Naszego Cudu. Seria od Waneko oznaczona jako josei. Czytałam wiele pochlebnych komentarzy, no i tag josei skusiły mnie do tej mangi. Na razie nie jest za dobrze, kreska jest krzywa, mylą mi się niektórzy bohaterowie i czasem nie wiem co się w danej scenie dzieje. Niemniej nie skreślam jeszcze tej mangi, może w kolejnych tomach się rozkręci.

Requiem Króla Róż wbiło mi sztylet prostu w serce, nie będę spoilerować, ale 7 tom był bardzo emocjonujący. Chyba zbliżamy się powoli do końca, wojna pomiędzy dwoma rodami osiąga swój finał. Bardzo nie podoba mi się co autorka robi z postaciami, ale w sumie można się było spodziewać, że na prosty happy end nie ma co liczyć. Jeśli ktoś czytał ten tom na pewno domyśla się jakiego bohatera nie mogę najbardziej odżałować. Jak zawsze mamy dramatyczne zakończenie, a trochę się naczekamy na kolejną część. Zastanawiam się jak autorka pociągnie historię dalej i jak skończą się losy Ryszarda.

Kolejną nowością jest Kuro - manga o uroczej dziewczynce i jej kocie. Nie wiem czemu, ale byłam przekonana, że to jednotomówka. Na szczęście tytuł zamyka się w 3 tomach, więc nie jest źle. Zaskoczyła mnie liczba kolorowych stron, zajmują aż połowę tomiku (który przy okazji jest dużo cieńszy niż standardowe wydania, ma tylko 128 stron). Jeśli chodzi o fabułę to jest ona w większości epizodyczna i opiera się na codziennym życiu dziewczynki ze swoim czarnym, niezwykłym kotem. Dość szybko dowiadujemy się, że z przedstawionym światem jest coś nie tak i powoli odkrywać będziemy mroczne tajemnice małego miasteczka. Historia klimatem przypomina mi trochę Dziewczynkę w Krainie Przeklętych i The Promised Neverland, w których główni bohaterowie są dziećmi żyjącymi w niepokojących światach.

Kolejny Blame w mojej kolekcji, a ja dalej utknęłam gdzieś na tomie drugim. Tak naprawdę zamawiam żeby mieć wydanie w twardej oprawie, lubię patrzeć na to wydanie na półce i macać tomiszcza. Blame to taki tytuł, na który trzeba mieć odpowiedni nastrój.

  

I na koniec dwa kolejne tomy Sagi. Po przerwie wracam do tej komiksowej serii. Bałam się, że im dalej tym tytuł straci ze swojej świeżości, ale nie, autorzy dalej potrafią zaskoczyć czytelnika, a akcja pędzi w szalonym tempie. Bohaterowie dorastają i dojrzewają oraz muszą zmierzyć się z nowymi sytuacjami. We wrześniu na naszym rynku ukaże się kolejny komiks jednego z autorów Sagi - Paper Girls, którego jestem bardzo ciekawa.

To by było na tyle, doszło mi jeszcze kilka książek, ale nie dawałam ich do stosiku. Ostatnio niewiele pojawia się na blogu, ciężko mi przysiąść do pisania, obecnie zajmuje się zupełnie czymś innym i trud podzielić mi mój wolny czas. Mam jednak nadzieję, że uda się coś tu jeszcze naskrobać, a przerwy w notkach nie będą zbyt długie.

---

---

---

• Poprzedni wpis
• Następny wpis