Witajcie w nowym roku. Zanim notki rozkręcą się na dobre, zapraszam na ostatnie podsumowanie zakupów mangowych w 2016.
Przez te dwa miesiące przybyło mi 9 nowych tomików: Renai Sample, Wzgórze Apolla 7, Bakuman 4, Jak zostałam Bóstwem 7-8, Requiem Króla Róż 5, Fullmetal Alchemist 25, Do Adolfów 1 i komiks Maus.

W Horimiyi zaczął się dzień sportu. Hori i Miyamura są w przeciwnych drużynach co nie przeszkadza im się dobrze bawić. Przewodniczący samorządu uczniowskiego ze wszystkich sił próbuje wymigać się przed braniem udziału w jakiejkolwiek konkurencji, czy mu się uda? W dalszej części pojawi się kolega zakochany w Hori, znajomy z gimnazjum Miyamury, a główna bohaterka poczuje co to znaczy odrzucenie. Oczywiście najlepszym rozdziałem jest bonusowa Miaumura.

Na okładce 5 tomu Requiem Króla Róż zagościła moja ulubiona postać czyli Edward. To właśnie w tym tomie uda mu się spędzić trochę czasu z Ryszardem (no nareszcie!). Sam Ryszard przez większą część paradować będzie w damskich ciuszkach, więc jest na co popatrzeć. Gra o tron toczy się w pełni, nie wszystko idzie zgodnie z planem Warwicka, więc musi zawiązać nieplanowany sojusz. Z tomu na tom coraz więcej osób ostrzy sobie zęby na tron Anglii. 5 tom nie zawodzi, historia nabiera tempa, a bohaterowie zaczynają podejmować coraz śmielsze decyzje. Podoba mi się to, że postaci wiedzą czego chcą i działają, przekonani o swoich racjach, a nie siedzą i użalają się nad sobą. Jak dobrze, że kolejny tom wychodzi w tym miesiącu.

Szybko idzie Waneko wydawanie Bakumana, w moich rękach jest już 4 tom. Bohaterowie przeżywają mały kryzys, ale wkrótce startują z nową serią. Zmierzą się z nowicjuszami i pod koniec tomu dowiemy się do kogo uśmiechnął się los i dostanie serializację. Dodatkowo gdzieś tam się przewinie Miho ze swoimi problemami. W ogóle wątek Mashiro-Miho jest tak strasznie nudny i wyidealizowany, że dla mnie mogłoby go w ogóle nie być.

Na moją półkę trafił kolejny hentai od Yumegari - Renai Sample. W tomiku znajdziemy kilka, w większości niepowiązanych ze sobą historii. Skusiła mnie ładna, staranna kreska i sporo kolorowych stron. Niestety jeśli chodzi o fabułę (o ile możemy przy hentajach mówić o czymś takim) to ma ona wiele denerwujących aspektów. Nie wiem jaki sens ma wrzucanie na siłę w prawie każdym rozdziale dziwnych relacji między bohaterami. A to kuzyn weźmie w obroty swoją kuzynkę, a to brat sponiewiera swoją młodszą siostrę, a to wujkowi się poszczęści, a to trójkącik z siostrami. Zazwyczaj gdzieś tam pojawia się wzmianka, że postaci jednak nie są ze sobą spokrewnieni lub są daleką rodziną, ale niesmak i tak pozostaje. I o co chodzi z tym, że bohaterki ciągle chcą zajść w ciążę, żeby usidlić na stałe faceta? Wtf? Tak, wiem, że to hentai i od tego nie powinno się oczekiwać normalności, ale uważam, że bez tych wstawek manga byłaby bardziej przystępna.

Nareszcie udało mi się skompletować całego Fullmetala, hurra. W tamtym roku na świątecznej promocji na Gildii zakupiłam brakujące tomiki z wyłączeniem 25 bo tylko on nie był objęty rabatem. W tym roku w końcu się doczekałam i na mojej półce gości już komplet. FMA to jedna z niewielu serii do których wracam i za każdym razem świetnie się bawię. Jakiś czas temu wyszedł zwiastun aktorskiej wersji tej serii i na pierwszy rzut oka nie wygląda źle, ale Japończykom raczej nie wychodzą ekranizacje mangowych serii, więc nie nastawiam się za bardzo.

Bardzo przyjemnie czytało się 7 tom Wzgórza Apolla. Bohaterowie w końcu są szczerzy ze swoimi uczuciami i zaznają trochę szczęścia. Sielanka nie trwa jednak długo, postaci muszą zastanowić się nad swoją przyszłością co wiąże się z rozstaniem z przyjaciółmi. Tymczasem Sentaro dowiaduje się o niespodziewanym powrocie członka swojej rodziny. Czytając Wzgórze zawsze czekałam na bonusowy rozdział z dziwną historyjką, w tym tomie jednak go nie było :<

Nadrobiłam Jak zostałam Bóstwem. Tomy 7 i 8 opowiadają o podróży Nanami do Izumo z Mizukim. Stawia się ona na posiedzenie bogów, ci jednak nie patrzą przychylnie na ludzkie bóstwo. Sporo miejsca poświęcono Kirihito, poznamy też historię Akuryo, no i Tomoe znowu będzie miał długie włosy (hurra). Cieszę się, że manga wychodzi u nas regularnie, w Japonii zakończyła się na 25 tomach to może uda nam się ją w miarę szybko skompletować.

Ostatnią mangą z tego zestawienia jest kontrowersyjne Do Adolfów. Burzę rozpętał projekt okładki i wyeksponowana swastyka na grzbiecie. Ja również nie jestem fanką okładki, która kojarzy mi się z Mein Kampfem (moi rodzice przerazili się widząc grzbiet Do Adolfów u mnie na półce), ale na żywo wygląda to trochę lepiej. To co mnie zdziwiło to żółty papier w środku, za którym nie przepadam, ale tutaj akurat pasuje. Na pierwszy rzut oka wszystko wygląda porządnie, szycie, marginesy, nawet spis treści się pojawił. Nie mogę nic napisać o tłumaczeniu bo lektura jeszcze przede mną.

Ostatnia pozycja w moim stosiku to Maus. Komiks narysowany przez Arta Spiegelmana opowiada o losach jego ojca, polskiego Żyda przed i w czasie II wojny światowej. Komiks porusza trudny temat prześladowań Żydów i historię ocalałego, który przeżył piekło i przekazuje swoje emocje młodszemu pokoleniu. Autor stara się zrozumieć ojca i poprzez opowieść graficzną spojrzeć na sprawę jego oczyma. W Mausie Spiegelman zdecydował się przedstawić Żydów jako myszy, a Niemcy jako ich śmiertelni wrogowie przyjęli postać kotów. Ciekawostką jest fakt, że Polacy wyglądają jak świnie. Zawsze chciałam przeczytać ten komiks, a ostatnio wyszedł on w formie zbiorczej, więc długo się nie wahałam. Tworzy on niezłe kombo ustawiony na półce wraz z Do Adolfów.

---

---

---

• Poprzedni wpis
• Następny wpis