Ten miesiąc był naprawdę obfity, jeśli chodzi o  mangowe zakupy. Zaopatrzyłam się aż w 20 tomików i jeden magazyn - mój rekord. Kolejne miesiące raczej nie będą już takie tłuste ;)

Pozycje, które znalazły się w lutowym stosiku to: Opowieść Panny Młodej 3, Black Paradox, Silver Spoon 2, Savage Garden 2, Kwiaty grzechu 2, Pandora Hearts 9, Ścieżki Młodości 1, Judge 2, One Piece 26, Mars 4-14 oraz magazyn Kyaa! nr 31.

Skompletowanie Marsa było moim celem od dawien dawna. Nie był to jednak mój priorytet, więc tak naprawdę czekał gdzieś w kolejce na swój czas. Gdy jakiś czas temu zobaczyłam, że w sklepiku Waneko przecenili ten tytuł na 2 zł (!) za tom długo się nie wahałam przy zamówieniu, bo wiedziałam, że to ostatnia szansa na skompletowanie. Miałam już nauczkę przy Seimadenie, gdzie brakuje mi 8 tomu, a obecnie nigdzie go nie można dostać :( Samych Marsów miałam chyba z 4-5 tomów, niestety większość mojej kolekcji jest w rodzinnym domu poukładana w kartonach i czekająca aż się przeprowadzę, bo na obecnej stancji brak miejsca, dlatego do końca nie pamiętałam, których części nie mam. Zamówiłam więc trochę więcej, 2 zł to prawie półdarmo, a potem powtarzające się tomiki będzie można sprzedać.

Ze wszystkich zamówionych tytułów, najbardziej wyczekiwałam Black Paradoxa, uwielbiam mangi Ito, chociaż wiem, że wiele osób nie trawi jego twórczości. Mnie najbardziej podoba się jego kreska, coś fascynującego jest w tych jego "obrzydliwościach", które kreuje. BP pobieżnie przejrzany, prezentuje się świetnie. Autor używa dużo czerni w swoich mangach, a w wydaniu JPFa "czerń jest czarna jak smoła", aż chce się pomacać ;)

Opowieść Panny Młodej to tytuł, który bardzo polubiłam, głównie za sprawą przepięknych, szczegółowych rysunków autorki. W drugim tomie historia zaczęła się ciekawie rozwijać, mam nadzieję, że ten będzie jeszcze lepszy.

Przyjemnie będzie też przeczytać kolejną część Savage Garden. Nie ukrywam, że Lee Hyeon-Sook jest moją ulubioną koreańską rysowniczką. Samej serii SG nie znam, ale wspominając inne tytuły autorki czuję, że historia mnie nie zawiedzie, dlatego tym bardziej wyczekuje nowych tomików.

Pandore zbieram na bieżąco, czyta się szybko, ale do końca ciężko mi się wczuć w historię, może przez to, że jest ciągle dość zagadkowa i pełna tajemnic. Chyba od poprzedniego numeru fabuła zaczęła iść dalej niż ta przedstawiona w anime, więc myślę, że zrobi się ciekawiej i może w końcu dostaniemy jakieś odpowiedzi.

Dalej nowość od Waneko - Ścieżki Młodości, Ao Haru Ride. Z szojek liczyłam bardziej na Kimi ni Todoke, Skip Beata, albo Kamisama Hajimemashita, ale na razie raczej nie ma co liczyć żeby ktoś to wydał (moim marzeniem jest Hana Yori Dango, ale to staroć 37 tomowy, więc mogę sobie śnić dalej). Pamiętam, że czytałam kilka rozdziałów ŚM, ale porzuciłam, czy zapomniałam o tym tytule. Postanowiłam dać mu szansę (zwłaszcza, że z jednej szojki już zrezygnowałam - Służąca Przewodnicząca to jednak tytuł nie dla mnie), zobaczymy, co z tego wyniknie.

Lubię humor Arakawy, więc kolejny tom Silver Spoona przeczytam z przyjemnością. W pierwszym był problem z papierem, wydawał się cieńszy, trochę falował i prześwitywał, w tym widać zmianę na lepsze.

Kontrowersyjne Kwiaty grzechu są jednym z moich ulubionych komiksów. Znam całość i zarówno kreska jak i fabuła wywarły na mnie duże wrażenie. Rzadko kiedy jakaś manga/manhwa potrafią wzbudzić we mnie jakieś większe emocje, a ten tytuł, jeszcze po lekturze pozostał w mojej głowie na dłużej. Bardzo ubolewałam więc nad tragiczną jakością druku w tomie pierwszym. W obecnym widać poprawę, ale wciąż nie jest idealnie.

W końcu wyszedł nowy tomik One Piece, bardzo mnie to cieszy i mam nadzieję, że kolejne będą się już ukazywać regularnie. Nawet nie chcę myśleć za ile lat dogonimy japońskie wydanie -.-
W sumie nie wiem, czemu dalej kupuje Judge, Doubt średnio mi się podobał (początek miał dobry, ale im dalej tym gorzej było). Chyba liczę, że tym razem historia będzie lepsza.

Na koniec zostawiłam sobie magazyn Kyaa!, który kupiłam tylko ze względu na plakat z Kwiatów grzechu. Nie zbieram czasopism o m&a jak już jakieś nabywałam to było to Arigato, albo ewentualnie Otaku.
Kiedyś dostałam od kogoś w prezencie jeden numer Kyaa! i wrażenia nie były zbyt pozytywne. Niestety najnowsze wydanie wcale nie prezentuje się lepiej. Mnie chyba najbardziej rażą za małe marginesy i białe tła (jeszcze w recenzjach nie jest tak źle, ale już gdzie są małe obrazki i więcej tekstu wygląda to dość ubogo). Graficznie jest nieciekawie, często dodatkowe obrazki są źle dobrane, albo niedobrze wkomponowane (np. rozpikselowana lampa lub źle wycięte kredki). Dodatkowo, gdy jest np. tekst o mandze, mamy obrazki z anime, lub gdy pojawił się news o nowej serii zamiast oficjalnej grafiki mamy fanart. Już nie będę wspominać o nagłówkach z gradientem à la stary word. Drażniące są też duże przerwy pomiędzy poszczególnymi akapitami i powtórzone zdania z tekstu w cudzysłowie napisane większą czcionką. Jak dla mnie jest to tylko zapychanie miejsca, aby tylko artykuły nie wydawały się krótkie. Z samymi recenzjami też nie jest za dobrze, częste powtórzenia w tekście czy zdania nad sensem których trzeba się chwilę zastanowić to normalka. Nie chcę tutaj pastwić się nad tą gazetą, ale porównując ją do Arigato czy Otaku zastanawiam się, jakim cudem utrzymuje się ona na rynku. A oto wspomniany plakat z Kyaa!:

---

---

---

• Poprzedni wpis
• Następny wpis