Po krótkiej (kolejnej) przerwie zapraszam na kolejne podsumowanie miesiąca. Tym razem bardzo ubogo, tylko dwa nowe tomy, ale za to jakie!

Na półce wylądowały: Blame 2 oraz Planetes 1. 

Przed tą notką specjalnie się zmobilizowałam i przeczytałam pierwszy tom Blame'a żebym mogła chociaż kilka zdań o tym tytule napisać. Miałam spore obawy zasiadając do lektury, czytałam już Abarę i nie wywarła na mnie pozytywnego wrażenia. Na szczęście nie było zawodu, napisałabym nawet, że tytuł jest intrygująca. Całość obraca się wokół wędrówki głównego bohatera w poszukiwaniu kogoś z niezwykle rzadkim genem terminala sieciowego. Świat przedstawiony zbudowany jest z wielu kondygnacji, które Killy przemierza, udając się na coraz wyższe warstwy. Na swojej drodze spotyka różnorakie istoty, miasta i cywilizacje i wplątuje się w ich historie i walki. W mandze jest naprawdę mało testu i czytelnik często musi się domyślać o co w danej scenie chodzi, kto jest kim i dlaczego dane strony są w konflikcie. Jesteśmy jak główny bohater, który nagle pojawia się w środku akcji i sam musi wyciągać wnioski. Z jednej strony jest to plus tego tytułu, bo opowieść można różnorako interpretować, z drugiej strony trzeba się trochę skupić, żeby odczytać wszystkie szczegóły. Na pewno nie jest to lektura jednorazowa. Na pewno bardzo pomaga słowniczek, który tłumacz przygotował na końcu, dzięki niemu możemy sobie niektóre fakty uporządkować w głowie.

Fascynujący jest świat przedstawiony, szczegółowe, ale trochę brudne rysunki Niheia są niesamowite, ogromne, zazwyczaj puste przestrzenie wywołują niepokój, a dziwaczne, wrogo nastawione stwory budzą lęk. Tylko z ludźmi jakby autor miał problem, zwłaszcza z ich twarzami, które często wyglądają dość płasko.
Prezentowany na zdjęciach drugi tom czeka na przeczytanie i pewnie jeszcze trochę poczeka, bo nie chcę czytać tego tytułu przed snem z doskoku. Wiem za to na pewno, że seria będzie stała u mnie na półce w komplecie.

Drugim tytułem z tego zestawienia jest Planetes Makoto Yukimury. Jakiś czas temu Hanami zapowiedziało Vinland Sagę od tego samego autora, więc tytuł od JPFa świetnie nadawał się, aby zapoznać się z twórczością magaki. Pomyślałam sobie: jeśli spodoba mi się Planetes to zainwestuje w Sagi winlandzkie. Jak więc wypadli kosmiczni śmieciarze? Znakomicie! Im dalej czytałam, tym bardziej historia mnie wciągała. Myślę, że warto pokusić się o osobną recenzję, więc więcej na ten temat przeczytacie za jakiś czas.

Jak pewnie zauważyliście na blogu spore rewolucje. Poprzedni szablon miał ciągle jakieś problemy, a ostatnimi czasy, za każdym razem jak wchodziłam na bloga wyglądał inaczej -.- Nowy layout jest bardziej przejrzysty i minimalistyczny jeśli chodzi o gadżety (przynajmniej na razie). Dziękuję mojemu kochanemu mężowi, który cierpliwie dostosowywał kod pode mnie ("a możemy dać tu czarną, przezroczystą aplę?" ;)). Szablon jeszcze trochę wyewoluuje, ale póki co wszystko powinno działaś właściwie (jeśli ktoś zauważy jakieś błędy, proszę o komentarz). W sumie odświeżenie bloga dobrze mi zrobiło, ostatnio nie miałam w ogóle czasu na blogosferę. Większość wolnego czasu poświęcałam na prywatne zlecenia graficzne, ale teraz mam trochę luzu, więc mam nadzieję, że uda się ruszyć z recenzjami i dalszymi postami z cyklu Japonia.

---

---

---

• Poprzedni wpis
• Następny wpis